عمر ما یک سال دیگر را تجربه کرد و چهار فصل با غم ها و لبخند ها گذشت.
بیایید در ساعت های پایانی این سال کهنه بنشینیم و اندکی با خودمان تأمل کنیم،به تغییر فکر کنیم،سکوت نکنیم و بی تفاوت نباشیم.
آیا تو در سالی که گذشت دستی را گرفتی و شکم گرسنه ای را سیر کردی؟
آیا
#کودک_کار که در خیابانها گل های پژمرده مانده از دیروز میفروخت را در آغوش گرفتی و برای شادی دلش چند شاخه گل از او خریدی؟
به ملاقات خانواده های بی سرپرست که والدینشان پشت میله های زندان است رفتی و از درد دلشان پرسیدی؟
یا با غیبت پیرزن دستفروش محله،جویای احوال او شدی؟
آیا با دیدن سرخی صورت پدری که توان خرید کفش برای فرزندش را نداشت و در پیاده رو منتهی به مغازه ها دست زن و بچه اش را رها کرده بود بغض کردی؟
اگر تو به هر اندک مسأله ای که گره یا چالشی از زندگی دیگران است توجه کرده ای و حتی به دستانت زحمت پاک کردن اشک
کودک یتیم را داده ای،اگر لباس نو بر تن
#کودک_کار کردی و از پول خرید سفره هفت سین برای اندکی رفع
#فقر و
#تبعیض در جامعه کمک گرفتی یا گریه فرزندت برای خرید شکلات را در ازای رفع دغدغه زن بی سرپرست نادیده گرفتی،من تو را لایق تبریک سال نو میدانم و دستان تو را میبوسم و به وجدان بیدار و انسانیت تو افتخار میکنم.
در روزهای پیش رو
#کودکان_کار را فراموش نکنید.
در روزهای پیش رو
#زنان_بی_سرپرست را فراموش نکنید.
در روزهای پیش رو خانواده های والدین زندانی را فراموش نکنید.
سال نو و نوروز باستانی بر شما و خانواده گرامی مبارک باد.
عبدالرضا دهقان
