کارگر زندانی، زندانی سیاسی آزاد باید گرد

‍ بیانیه پایانی روز دانشجو
اکنون ما در نقطه ای از تاریخ سرزمینمان ایستاده ایم که فواصل دی ماه ها و آبان ماه های تقویممان نزدیک و نزدیکتر می شود و این نشان از تنگ و تنگتر شدن حلقه ی داری دارد که برگردن معیشت طبقات فرودست و زحمتکش جامعه ی ما است. طبقاتی که اقتصاد را بر بازوان رنج کشیده شان به پیش می برند اما امان از ساختار سیاسی و اقتصادی حاکم بر کشور، ساختاری بنیان نهاده بر مبنای سرمایه که هر روز بوی گندی از سر بده بستان های قدرت و ثروت در آن شنیده می شود؛ صد اما و اگر هایی که اگر چه می دانیم، صرفا بیان و توصیفشان از هیچ یک از دردهای جان به لب رسیدگان کم نخواهد کرد.
دانشگاه خود زخم خورده ی این ساختار سیاسی اقتصادی است؛ آنگاه که سیاست های کلان کشور بر سر خصوصی سازی و پولی سازی آموزش، مدارس و دانشگاه ها را در نوردیده و حق تحصیل را برای فرزندان فرودستان ناممکن می کند و آموزش را کالایی پر زرق و برق در بازاری که نقاب دانشگاه بر چهره دارد جلوه گر می سازد. ما دانشجویان فراسوی زندگی دانشجویی به نقطه ی تاریک بیکاری و یا بیگاری می رسیم؛ وقتی به دنبال علل این تاریکی ها می گردیم باز به همان حلقه داری می رسیم که بر گردن طبقات فرودست اویخته شده و به واسطه تصمیم گیری های سرمایه محور حاکمیت در تمام اشکال و مظاهرش به وجود آمده است؛
در این دوران سخت و تنگناهای طاقت فرسا وظیفه ما دانشجویان است تا سکوت نکنیم و صدای جامعه ای باشیم که درد کشیده است و کارد به استخوانش رسیده!
وظیفه ماست که ستم ها را فریاد بزنیم و با صدایی رسا اعلام کنیم سرکوب افشار مختلف مردم و دانشجویان را بر نمی‌تابیم و هجوم همه جانبه تمامیت خواهان را به جان و مال مردم محکوم می‌کنیم.
ما معترضیم، ما با به وضع موجود با تمام وجود معترضیم، ما به بازداشت و سرکوب دانشجویان معترضیم، ما به چپاول حقوق ملت معترضیم
ما چاره راه را در دموکراسی و آزادی در این کشور میدانیم و هشدار می‌دهیم سرکوب و بازداشت دیگر اثر ندارد.

#شانزده_آذر
#سکوت_نخواهیم_کرد
#
اعتراض اعتصاب عمومی.
#شناسایی جنایتکاران ومزدوران.
#تخریب دوربین های میادین.
#دانشگاه دانشجو.

@behnima