.
پس از اعدام
حسین از زندان اوین با خانواده تماس گرفتند و گفتند: «بیایید ساک
حسین را تحویل بگیرید. او به درک واصل شد.»
برگزاری مراسم یادبودِ جان‌باخته
حسین راحمی
پور در بند زنان زندان اوین
در این مراسم زندانی سیاسی راحله
راحمی
پور، از دادخواهان دهه‌ی شصت، به روایتی از برادرش پرداخت.
حسین راحمی
پور متولد سال ۱۳۲۸ و دانش آموخته‌ی رشته‌ی دندان‌پزشکی، اولین‌بار در سال ۱۳۴۹ بازداشت و به مدت سه ماه در «کمیته مشترک» تحت سخت‌ترین شکنجه‌ها توسط ساواک بود.
او بعد از هشت سال حبس در بهمن ۵۷ آزاد شد. اما با قدرت گرفتن اسلام‌گراها به زندگی مخفیانه روی آورد و مبارزه علیه استبداد را ادامه داد؛ تا مجددا به همراه همسرش بازداشت و در سوم شهریور ۱۳۶۳ به دار آویخته و در خاوران و در گورهای دسته‌جمعی و بی نام و نشان به خاک سپرده شد.
پس از اعدام
حسین، از زندان اوین با خانواده تماس گرفتند و گفتند: «بیایید ساک
حسین را تحویل بگیرید. او به درک واصل شد. »
فرزند وی که در فروردین ۱۳۶۳ و در زندان اوین متولد شده بود هرگز به خانواده تحویل داده نشد و طی سال‌ها جست‌وجوی خانواده هیچ نشانی از او یافت نشد.
مراسم یادبود، با مروری بر ضرورت مبارزه علیه حکم اعدام و خواندن سرودهای انقلابی پایان یافت.
«نه می‌بخشیم و نه فراموش می‌کنیم»
#حسین_راحمی_پور #
راحله_راحمی_پور
#خاوران #دادخواهی از صفحه منتسب به گلرخ ایرائی
#اعتصابات_سراسری
