پاییز دختری ست با مو های هفت رنگ از زرد ، نارنجی ،قرمز ...... باران که می بارد مو هایش فر می شود و ... از تمام مرد های شهر دلبری میکند سبزی چشمانش نشان بهار دارد و به یادش همیشه بارانیست دلش بغض دارد لباس بلندش زمین جارو می کند و رد پایش همه جا می ماند اه سردش ، لالایی درختان عجیب بازیگر تراژده ای است دختر پاییز