ای مردمان بگویید آرام جان من کو راحت‌فزای هر کس محنت‌رسان من کو نامش همی‌نیارم بردن به پیش هر کس گه گه به ناز گویم سرو روان من کو در بوستان شادی هر کس به چیدن گل آن گل که نشکفیده‌ست در بوستان من کو جانان من سفر کرد با او برفت جانم باز آمدن از ایشان پیداست آن من کو هر چند در کمینه نامه همی‌نیرزم در نامه‌ی بزرگان زو داستان من کو هر کس به خان و مانی دارند مهربانی من مهربان ندارم نامهربان من کو #صاحبا_