ته ور نظرم مه هلاسیاموره.
نمزانم سات چن بی هره یه ناکام دایا دَر دایا.
رنگم چو رنگ مردی بی و گیانم نیاشت دو گز پریمر آسمان.
وت: روله؛ زَلّه ات نَچو بِرا مَه خِرّت! چات؟ بیلا کُل چی بونین تا بینه پیا کَلِنگی.
هرچه سِیر دایامَه مَکِرد، دایا دایاکه اَسکه نویی. فرشه فرش نویره مته و سرحال بویا. دی خوینه نام رویرا نویتی. پاکِ پاک بویا. خَنی ناویتیر دَسَلی.
وت: نانت هوارد یا نه؟!
أ لا وژما وتم بچو! یَه مِله کَتی، پری، چی که. یویجه کُل نقشه بیتی.
شروم کردهَ نام هفت پشت وژم بردن دیم مَخَنیا.
دَنِگم آوردور وتم: اَر جنی کین اَر پری کین تون أ خدا ایجاده کردینیه کارتو مه نیاشتو و هم شروم کرده قرآن خونن
وت: روله؛ وژمم. چات یه؟! وخدا قسم مه هر یاروم. زَلّه کوته مَچو؟!!
وتم: می می؛ اَنی چیه هانه فَرخ کِردینه؟!
وت: روله؛ ای جنازه مانه شوشتو باید غُسِلمان بکردا. مِنی گَلّی آوِم کرده کولرا و مِشتی خَنیم نایه سر.نیته چَنی جال بیمه سا ؟!!
یه وتی و پل خنه بِردا
وتم: اَنی چیه حالی بو سِتور کافورته قِیه مای؟!
ویر کردیو أ لا .جواو نیای. چی اِره نام حصار ای دمایر دنگ آوردیور وت: روله ؛ وخته دی اذان بی. آوِم حاضر کردیه تونی بوری غُسِل بکه نمازه ات بخون
مه دی خدا گیان سَنویم. نمه تونستم تکان برم تا دنگ کِلّشیره هت .هیز گِرتم دیم دور آسمان روشتا هتویرا.چمه درر وختی ذِنَقِم بچو
اَر سر چیته، ایگل دو جنازه بی موجه دریاویه ملانرا
زو چِم موجم داولا...
دایا وژ کفن پیچ کردوتی لوی زرد کردوتیا و هِره اَ جوره دُم اَر دُم ریچرمی چوی .هرچه تکانم دا فایده نیاشتی مِردوی...
سرم سِرّ منوی گِه چه حکمتی ها ای کارره خدا؟! مه چه نیشانم بین؟!یه چه حکایتی که؟!
شفق داویتی و داشتی کُل جای روشتا مویارا. خدا مزانی چنی گیج و منگ بیم و نمزانستم چه بکم! سخت ترین شو عمرم بی و هویچ نحوتویم. هرچه مکوشام هویچ سرمیر نماورد. چه بیه؟ چه کریایه؟ راسه؟ دروعه؟ خواوه؟ خیاله؟ چیه؟
فقط بگر یکی وتمه بین بِچَه مِنِی قازمه. مه دو قور بکنین!
اِی خدا گه آشاریا نیه ا هامه بشارمیا چه؟! پام ور لشگر نویی. نیشتومه هَرّی چو دو قور بکنم؟؟!!
فکرمی کِرد وتم بیلا قازمه، بولٌی، چی گیر بارم یه قوره مَکَنِم هردکانه ماجمیر.
هر ای خیاللیره بیمه و مِنِی وسیله مَه مَکِرد گِه ناخواسته چمه نام لمیردانه وا، یا و قول وژمان دی جا میمانه
یا بابِرْزِک نمم خاومه موینیا یا خیال بی؟!!!
گِلیمه دریاویو لا دو قور اَر شان یک کنیاوی
و در و دیوار که عازیَتی عشق پاک دایا و ریچرمی بی
#گلونی_لکی